به گزارش قدس آنلاین، بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص طرح پیشنهادی دوفوریتی افزایش دو برابری ظرفیت پذیرش رشته‌های علوم پزشکی و انتقال به داخل دانشجویان بیانیه‌ای را صادر کرد.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
باسمه تعالی
انتشار ناگهانی طرح جنجالی افزایش ظرفیت رشته‌های علوم پزشکی، آن هم با قید دوفوریت، ما را در بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بر آن داشت تا نکاتی را ـ که به‌خصوص کمتر به آن پرداخته شده ـ در این باب خاطرنشان کنیم:
1. معمولا قید دوفوریت برای آن دسته از طرح‌هایی عنوان می‌شود که تصویب آن‌ها از لحاظ امکان وقوع خسارت و فوت فرصت و جهات مشابه مستلزم سرعت فوق‌العاده باشد، آیا وضعیت کمبود پزشک یا معضل دانشجویان خارج از کشور چنین فوریتی دارد؟، طرحی که قرار است چنین اثرات بلندمدتی داشته باشد و خیلی از پیامدهای آن چندین سال بعد دیده می‌شود، مگر می‌تواند بدون بررسی کمیسیون مربوطه و کار کارشناسی دقیق پیگیری شود؟
2. متاسفانه در نگارش این طرح، شواهد کافی مبنی بر کار کارشناسی قوی مشاهده نمی‌شود، فرآیند آموزش رشته‌های علوم پزشکی زمان‌بر است و نتایج آن را در بلندمدت باید دید، آیا چشم‌انداز و برنامه مناسبی در افق 5 ساله و 10 ساله برای میزان نیروی انسانی فعال حوزه سلامت پیش‌بینی شده است؟، آیا پیشنهاد «دو برابر» شدن میزان پذیرش برخاسته از همین پیش‌بینی است؟، نمی‌توان با تنظیم یک شیب منطقی در طول سالیان برای این افزایش اقدام کرد؟، از نمایندگان محترم توقع می‌رفت در تدوین چنین طرحی، از ظرفیت مرکز پژوهش‌های مجلس استفاده می‌کردند، با پشتوانه پژوهشی قوی به ارائه طرح می‌پرداختند.
3. بحث تعارض منافع جامعه پزشکی ـ و شاید کامل‌تر جامعه علوم پزشکی ـ در این مدت جلوی توجه به استدلال‌های منطقی و دیده شدن واقعیت‌ها را گرفت، هر چند در جای خود موضوع مهمی است، حال می‌توان این پرسش را از سوی مخالف مطرح کرد و آن این که آیا ردپای بهره‌وری افراد و گروه‌هایی در طرح شتاب‌زده این موضوع دیده نمی‌شود؟، به‌ویژه اینکه اخیرا موضوع دانشگاه‌های علوم پزشکی خصوصی را پشت سر گذاشته‌ایم و بحث توجه به مافیای دارو و تجهیزات هم چندی بوده که قوت گرفته است.
4. بحران مقایسه یک جانبه شرایط کشورمان با دیگر کشورهای دنیا و نیز توجه به شاخص‌های کمی در مقابل کیفیت گویا آفتی جدی در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور است.
آیا هنگامی‌که در بیان استدلال‌های حامی طرح به الگوهای جهانی از جمله شاخص سرانه پزشک در کشورها استناد می‌شود، نیاز نیست به چگونگی مسیری که کشورهای فوق درراستای رسیدن به میزان مطلوب طی کرده‌اند، توجه شود؟
در انتهای نوشته از تمام حامیان طرح خواستاریم ساعتی را در یک بیمارستان آموزشی گذرانده و از نزدیک کمبود فضا و امکانات آموزشی را در برابر حجم فعلی دانشجویان مشاهده کرده و خود به قضاوت بنشینند.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
انتهای پیام/
نظر شما